Powrót Warszawy do XIX wieku. Trwają zdjęcia do ekranizacji „Lalki”

Akcja „Lalki” rozgrywa się w latach 1878-1879. Centrum Warszawy zamieniło się właśnie w XIX-wieczny plener, by oddać charakter tamtych lat. W stolicy są bowiem kręcone sceny do nowej ekranizacji powieści Bolesława Prusa. W okolicy placu Zamkowego przygotowano specjalną nawierzchnię, wysypując tam ziemię. Aktorzy zaś noszą typowe dla tamtej epoki kostiumy.

Produkcja „Lalki” Prusa

Za nową produkcję odpowiada Gigant Films; reżyserem zaś filmu jest Maciej Kawalski, a producentem - Radosław Drabik; za kamerą stoi Piotr Sobociński. W role bohaterów powieści wcielają się m.in.: Marcin Dorociński (Stanisław Wokulski), Kamila Urzędowska (Izabela Łęcka), Karolina Gruszka (Florentyna), Marek Kondrat (Ignacy Rzecki), Andrzej Seweryn (Tomasz Łęcki) i Cezary Żak (Baron Dalski), Agata Kulesza (pani Meliton), a także kilka tysięcy statystów.

Nagrania odbyły się też niedawno w Nieborowie, oddalonym od Warszawy ok. 80 km. Zdjęcia będą też kręcone we Wrocławiu, Łodzi i w Paryżu. Sceny mają być kręcone od 22 lipca do 20 grudnia br.

Według planów z 2024 roku produkcja miała powstać we współpracy z Telewizją Polską. Ogólny zarys wskazywał na to, że na podstawie filmu powstanie telewizyjny serial. Tak się jednak nie stanie, gdyż jeszcze przed rozpoczęciem zdjęć telewizja publiczna zrezygnowała z serialu. W odpowiedzi studio odstąpiło od współpracy i dofinansowania od TVP.

Inna adaptacja powieści powstała w 1968 roku, a jej reżyserem był Wojciech Jerzy Has. W 1977 roku powstał zaś serial „Lalka” w reżyserii Ryszarda Bera.

„Lalka” – skrót fabuły

Powieść Bolesława Prusa jest dziełem pozytywizmu. Opowiada o losach Stanisława Wokulskiego – kupca i byłego powstańca styczniowego, który dorobił się majątku na handlu podczas wojny rosyjsko-tureckiej. Zakochany w arystokratce Izabeli Łęckiej, próbuje zdobyć jej serce, inwestując w interesy i wchodząc w świat wyższych sfer. Izabela traktuje go jednak głównie jako źródło pieniędzy i prestiżu.

Na tle historii Wokulskiego ukazuje się obraz Warszawy drugiej połowy XIX wieku, ukazany oczami Ignacego Rzeckiego – idealisty wiernego dawnym ideałom. Wątek miłosny przeplata się z refleksjami o kondycji społeczeństwa polskiego, konfliktach klasowych i przemianach gospodarczych. Ostatecznie Wokulski, rozczarowany miłością i światem arystokracji, znika w tajemniczych okolicznościach, pozostawiając niedopowiedziane zakończenie.