„Pancerna pięść” na obrzeżach stolicy
Przy ul. Okuniewskiej, za torami kolejowymi na granicy dzielnicy Wesoła, mieści się sporych rozmiarów kompleks wojskowy. Jest to baza znanej 1. Warszawskiej Brygady Pancernej, jednej z najpotężniejszych formacji tego rodzaju w Europie.
Formalnie 1. WBPanc funkcjonuje w ramach 18. Dywizji Zmechanizowanej im. gen. broni. Tadeusza Buka, której częścią są jeszcze żołnierze 21. Brygady Strzelców Podhalańskich (znanych z charakterystycznych peleryn) oraz 19. Brygady Zmechanizowanej. 1. WBPanc to oddział, który ma aż trzy garnizony, poza Warszawą stacjonuje jeszcze w Siedlcach oraz Białej Podlaskiej. Niemniej nawet mimo tego rozbicia, oddziały przebywające w Wesołej są jednymi z najsilniejszych tego typu formacji w Europie.
W samej tylko bazie przy Okuniewskiej stacjonują łącznie trzy bataliony czołgów wraz z jednostkami pomocniczymi. Dość wspomnieć, że na jeden batalion składa się ok. 50 czołgów i wozów bojowych. W przypadku warszawskiego garnizonu są to wyłącznie czołgi Leopard 2A5 oraz Abramsy, w obu wersjach: starszej M1A2 i nowszej M1A2 SEPv3.
Baza 1. WBPanc jest o tyle wyjątkowa, że w realiach europejskich rzadko w okolicach stolic stacjonują tak liczne siły pancerne liczące ok. 150 maszyn.
- Zgodnie z planami nasza brygada będzie niedługo jedną z najsilniejszych w Europie. To niespotykane, aby w stolicy kraju dysponować taką potęgą. Dlatego czujemy się mocno związani z Warszawą — komentuje kpt. Jacek Piotrowski, rzecznik prasowy 1. WBPanc.

Warszawska brygada powstała w ZSRR
1. Warszawska Brygada Pancerna jako taka powstała na bazie znanego 1. Praskiego Pułku Zmechanizowanego, niemniej jej tradycje sięgają jeszcze czasów II wojny światowej.
Sami wojskowi uznają, że ich jednostka powstała w 1943 roku jako 1. Pułk Piechoty, wchodzący w skład 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Sformowano go jeszcze w obozie w Sielcach nad Oką, na terenie dawnego ZSRR. Swój chrzest bojowy pułk przeszedł jeszcze tego samego roku, podczas bitwy pod Lenino, w której poniósł ciężkie straty. Późniejszy szlak bojowy poprowadził jednostkę na pola bitwy pod Puławami i Dęblinem w 1944 roku. Pułk brał udział również w wyzwalaniu wschodniobrzeżnej Warszawy, wrześniem 1944 roku, skąd jego przydomek „praski”. Żołnierze tego pułku brali udział również w szturmie na Berlin w 1945 roku. Po wojnie pułk rozlokowano najpierw w Białymstoku, a później w Legionowie.

Do znanej już bazy w Wesołej, został przeniesiony w 1957 roku. Z kolei z pułku piechoty na pułk zmechanizowany został przeformowany w 1959 roku. Przez lata PRL-u na jego wyposażeniu znajdowały się m. in. czołgi T-54A, BWP-1, T-72M czy BWP-2.
Po transformacji ustrojowej kraju przyszedł czas na reformę jednostki. W czerwcu 1994 roku 1. Praski Pułk Zmechanizowany przestał istnieć, a w jego miejscu powstała 1. Warszawska Brygada Pancerna im. Tadeusza Kościuszki.
Napisz komentarz
Komentarze